สถาปัตยกรรม ไทย คืออะไร

สถาปัตยกรรมไทยเป็นสถาปัตยกรรมที่เกิดขึ้นในประเทศไทย และเป็นผลจากประสบการณ์และวัฒนธรรมอันหลากหลายของชาติพันธุ์ไทย สถาปัตยกรรมไทยมีความหลากหลายทั้งในลักษณะสถาปัตยกรรม เอกลักษณ์ และสมัยต่างๆ

1. สถาปัตยกรรมโบราณ: สถาปัตยกรรมโบราณไทยได้รับกระแสงามตลอดรุ่งเรืองของอาณาจักรสุโขทัย-อยุธยา ซึ่งเป็นสมัยไทยโบราณ เขตสมัยนี้มีสถาปัตยกรรมที่ได้รับการสืบทอดเป็นกองจากชาติพันธุ์ไทยตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ตัวอย่างเช่น วัดพระยาวัง (วัดพระศรีรัตนศาสดาราม หรือวัดโพธาวัชระ), วัดอรุณราชวรารามวรวิหาร (วัดอรุณศรีวรวิหาร), วัดเจดีย์ไสว, วัดร่องขุ่น ฯลฯ

2. สถาปัตยกรรมสยาม: สถาปัตยกรรมสยามเกิดขึ้นในรัชสมัยสยามราชกุมารีรัชกาลที่ 5 (รัชกาลที่ 5-10) และสามารถระบุได้ด้วยวัตถุชันตำหนิ ซึ่งหน้าที่อาคารเขตใหม่นอกจากบรรลุการใช้งานในแผนการคาดหวังแล้วยังมีการดำเนินการตามพระราชดำริเป้าหมายที่ไม่ฟ้องถึงบุคคลอื่นในทางประชาธิปไตย เช่น พระบรมศาสดาบางด้วย โรงเรียนกรุงเกษมสิทธิ์ มัสยิดเติมหมื่นพระโขนงค์ ทุบนครชุมมงคล

3. สถาปัตยกรรมรุ่นใหม่: สถาปัตยกรรมรุ่นใหม่ ประกอบไปด้วยสถาปัตยกรรมสมัยรัชกาลที่ 9-10 แอ๊ดเจนท์เกิดขึ้นเมื่อวัฒนธรรมตะวันตกเข้ามา พระบรมมหาราชวัง การประกวดงานออกแบบ หรือโครงการบริหารพลเมืองและการพัฒนาสังคมก็เป็นตัวอย่างของสถาปัตยกรรมรุ่นใหม่ในประเทศไทย

4. สถาปัตยกรรมสมัยใหม่: สถาปัตยกรรมสมัยใหม่แสดงถึงสถาปัตยกรรมที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน โดยรวมได้รับความกระแสที่มีส่วนร่วมเป็นพิเศษในสายปัญญาทางสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ เพื่อการใช้สถานที่อย่างหลากหลาย การใช้เทคโนโลยีใหม่ในการออกแบบและการก่อสร้าง ดังนั้น สถาปัตยกรรมสมัยใหม่เป็นที่มาของความพยายามในการสร้างสรรค์ทางปฏิสัมพันธ์ระหว่างภูมิสถาปัตยกรรม ประสบการณ์ และมารยาทท้องถิ่น

สถาปัตยกรรมไทยมีความสวยงามและเป็นเอกลักษณ์ของวัฒนธรรมไทย มันแสดงให้เห็นถึงความเชื่อ ความคิด และวิถีชีวิตของคนไทยในอดีตและปัจจุบัน